Katarzyna Grochola - znakomita autorka!

Z racji tego, że czytanie to jedna z moich największych pasji, a tak się złożyło, że dostałam ostatnio najnowszą książkę Katarzyny Grocholi, wpadłam na pomysł, że podzielę się z wami moim uwielbieniem tej autorki. 

Jej książki wpadły mi w ręce już w gimnazjum, od : "Ja wam pokażę!", "Nigdy w życiu", "Serce na temblaku", "A nie mówiłam!", aż po "Przegryźć dżdżownicę". Jej wspaniały sposób opisywania prostych czynności, codziennych, błahych totalnie mnie zauroczył. Po przeczytaniu jej książki tak łatwo jest docenić życie, które pełne jest magicznych chwil, a piękno jest na wyciągnięcie ręki. Momentami godzi w naszą wrażliwość, jednak jej wspaniałe poczucie humoru sprawia, że uśmiech przy czytaniu nie schodzi nam z twarzy. W moim notesie, w którym zapisuje ulubione fragmenty książek nie ma Grocholi. Dlaczego? Bo gdybym chciała zapisać wszystkie jej mądrości i zdania, które najbardziej do mnie trafiły - musiałbym przepisać pół książki! Dlatego wole po prostu czasem ponownie do niej wrócić ;-)

"Makatka", czyli Rok Matki i Córki

Książkę tą napisała razem ze swoją córką Dorotą Szelągowską , z którą oprócz więzów rodzinnych łączy ją niesamowita przyjaźń. 

"Katarzyna Grochola i Dorota Szelągowska rozmawiają o szczęściu z dostawą do domu, zgniłych kompromisach, ludziach z papieru, o tym, jak prewencyjnie docenić, by nie zostać zdradzonym, oraz o tym, kiedy zaczynają się święta i kiedy kończy się świat..."

 Zbiór maili, które obie kobiety piszą do siebie wzajemnie.W mailach tych poruszają różne tematy dotyczące ich minionego dnia, konkretnych zdarzeń czy poglądów. Opisują one cały rok, od września do września. Dlaczego wrzesień? Autorka tłumaczy to tym, iż właśnie w tym miesiącu urodziła się jej córka.

Polecam tą książce każdej Matce i Córce ;)

Fragmenty : 

„- (…) Najbardziej w świętach to lubię czekanie na święta, tylko to jest trochę nudne, bo trzeba czekać cały rok. A potem tylko te dwa dni(…).

On też czeka WŁAŚCIWIE. I wobec tego ja również życzę wszystkim nienudnego czekania. I wiary, że może być pięknie.

Nadziei, że możemy być dobrzy.

I miłości, rzecz jasna, która przecież jest w nas.”

„W jakimś sensie nagminnie siebie okłamujemy. Dokładnie tak samo jak ci, którzy w serwisach randkowych umieszczają nieswoje zdjęcia lub kadr wycelowany tak, aby ukryć trzydzieści kilo nadwagi i wąsik.”

"Bo skąd mam wiedzieć, czy kolejny niespodziewany dzwonek domofonu zapowiada kogoś, kto chce mi sprzedać szczęście, czy kogoś, kto mi je po prostu da.Bez zapowiedzi."

Ocena : 7/10

"Houston, mamy problem"

"Wieczny chłopiec? Mamisynek? Szowinistyczna świnia? Nie - Jeremiasz.

Ma trzydzieści dwa lata, mieszkanie na kredyt, nadopiekuńczą matkę, a za sąsiadkę Szarą Zmorę. O filmie i ptakach wie prawie wszystko, za to o kobietach dużo mniej niż mu się zdaje. Dlatego bezmyślnie zrywa z miłością swojego życia i przez bardzo długi czas uparcie twierdzi, że dobrze się stało. Pozostałe kobiety w życiu Jeremiasza dostarczają mu nieustannych wrażeń, wspierają go w trudnych chwilach, ale i doprowadzają do szału i ... wciąż zaskakują"

Co mnie najbardziej zaskoczyło? Mężczyzna. Jest to coś nowego u Grocholi, bo zawszę główną bohaterką była kobieta. Chociaż polecam jej książkę zdecydowanie płci żeńskiej, to ta może wciągnąć niejednego mężczyznę. Fabuła książki w jednym zdaniu, to życie faceta z mnóstwem problemów i wybory, których dokonuje widziane oczyma mężczyzn. Ciepła i humorystyczna opowieść o dojrzewaniu (spóźnionym), odcięciu pępowiny czy odmiennym spojrzeniu kobiet i mężczyzn na wiele życiowych spraw.

Fragmenty :

"Teraz dopiero sobie przypominam, jaka jest najlepsza odpowiedź, kiedy kobieta pyta, czy dobrze w czymś wygląda. (...) A mianowicie na pytanie: jak wyglądam?- odpowiada się: szczupło.

I w ogóle się z nimi nie wchodzi w dyskusję."

"Kobieta jak nie ma jakiegoś zmartwienia, to znaczy że umarła."

"Kobiety (...) boją się butli gazowej, że wybuchnie, komarów, że potną, szerszeni, że na pewno zaatakują, że spotkasz dzika, że nie spotkasz dzika, że będzie zimno, mokro, deszcz, upał, nudno, za wesoło, za smutno, że sami, że z kimś, właściwe skreślić. Nie wiedzą, czego chcą, ogólnie rzecz biorąc."

"(...) podszedł do niej i zmierzwił jej włosy. Znam ten gest. Sam go czasami stosuję, to takie obszczanie terenu, informacja dla wszystkich - nie rusz, bo moje, informacja dla niej - bądź zadowolona, bo zwracam na ciebie uwagę."

Ocena : 9/10

"Trochę większy poniedziałek"

Książka, którą po prostu trzeba przeczytać. "Kiedy jest dobrze, kiedy jest źle i tak po prostu, bez okazji, by przypomnieć sobie, że życie jest piękne, albo też wcale nie takie oczywiste jak by się mogło zdawać..."

Zbiór felietonów, autorka podpatruje ludzi, uczymy się na czyiś błędach. Ciekawa forma sprawia, że do książki możemy sobie po prostu wracać. Felietony przepełnione są humorem w doskonałym smaku, mnóstwem sarkazmu - znak rozpoznawczy Pani Kasi. Zauważa ona nasze wady, do których nam tak ciężko się przyznać. Momentami podczas czytania czułam, jakbym rozmawiała ze swoją najlepszą przyjaciółką, która wie o mnie wszystko.

Zdecydowanie mój numer jeden z tych trzech książek.

Fragmenty :

"...życie kończy się wtedy, kiedy nie masz do kogo powiedzieć: "Pamiętasz?"

"Za pieniądze można mieć zegarek, ale nie czas.Za pieniądze można mieć budynek, ale nie dom. Za pieniądze można mieć seks, ale nie miłość. a pieniądze można mieć lekarstwa, ale nie zdrowie. Za pieniądze można mieć posade, ale nie poważanie. Za pieniądze można mieć władzę, ale nie szacunek. Za pieniądze można mieć ubranie, ale nie dobry gust. Jednym słowem, za pieniądze można mieć... ale nie można być"

"Zdarza się czasem,choć rzadko,że spotykamy na swojej drodze królewicza.Dajmy mu spokój.Pocałowałam kiedyś takiego i przez kilka lat żyłam z Ropuchem."

Ocena : 10/10

W tym roku Grochola wydała kolejną książkę - "Zagubione niebo". "To historie nowe i odnalezione, które zgubiły się na łamach prawie zapomnianych już dzisiaj gazet. Wreszcie ułożyły się w całość - w opowieści o różnych porach roku w życiu każdej i każdego z nas, w piękną opowieść."

Nie zdążyłam jej jeszcze przeczytać, ale może ktoś z Was ma ją już odhaczoną? Albo czytaliście inną jej książkę? 

Jeżeli tak to piszcie, z chęcią poczytam Wasze opinię, a potem sama podzielę się swoją.

;)

Miłego weekendu :)